به نقل از «اقتصاد آنلاین»

آنفولانزا، علائم و درمان آن

تاریخ انتشار: ۵ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۰۲۷۲۸۷

به گزارش اقتصادآنلاین، برای بیشتر افراد، آنفولانزا به‌خودی‌خود برطرف می‌شود. اما گاهی اوقات، آنفلوانزا و عوارض آن می‌تواند کشنده باشد. افرادی که بیشتر در معرض خطر ابتلا به عوارض آنفولانزا هستند عبارت‌اند از:

·        کودکان خردسال زیر 5 سال و به‌ویژه کودکان زیر 6 ماه

·        بزرگ‌سالان بالای 65 سال

·        ساکنان خانه‌های سالمندان و سایر مراکز مراقبت طولانی‌مدت

·        زنان باردار و زنان حداکثر تا دوهفته پس از زایمان

·        افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند

·       افرادی که بیماری‌های مزمن مانند آسم، بیماری قلبی، بیماری کلیوی، بیماری کبدی و دیابت دارند

·        افرادی که بسیار چاق هستند و شاخص توده بدنی آن‌ها 40 یا بالاتر است

اگرچه واکسن سالانه آنفلوانزا 100٪ مؤثر نیست، اما همچنان بهترین دفاع شما در برابر آنفولانزا است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

علائم

در ابتدا ممکن است آنفولانزا به‌عنوان یک سرماخوردگی همراه با آبریزش بینی، عطسه و گلودرد به نظر برسد. اما سرماخوردگی معمولاً به‌آرامی ایجاد می‌شود، درحالی‌که آنفولانزا تمایل دارد ناگهانی ایجاد شود؛ و اگرچه سرماخوردگی می‌تواند آزاردهنده باشد، اما معمولاً با آنفولانزا احساس بدتری می‌کنید.

علائم و نشانه‌های رایج آنفولانزا شامل موارد زیر است:

·       تب

·       ماهیچه‌های دردناک

·       لرز و عرق

·       سردرد

·       سرفه خشک و مداوم

·       تنگی نفس

·       خستگی و ضعف

·       آبریزش بینی یا گرفتگی بینی

·       گلودرد

·       چشم‌درد

·       استفراغ و اسهال، اما این در کودکان بیشتر از بزرگ‌سالان است

چه موقع به پزشک مراجعه کنیم

بیشتر افرادی که به آنفولانزا مبتلا می‌شوند می‌توانند خود را در خانه درمان کنند و اغلب نیازی به مراجعه به پزشک ندارند.

اگر علائم آنفولانزا دارید و در معرض عوارض هستید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. مصرف داروهای ضدویروسی ممکن است طول دوره بیماری شمارا کاهش دهد و به جلوگیری از مشکلات جدی‌تر کمک کند.

اگر علائم و نشانه‌های اضطراری آنفولانزا دارید، بلافاصله از مراقبت‌های پزشکی استفاده کنید. علائم و نشانه‌های اضطراری برای بزرگ‌سالان می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

·       مشکل در تنفس یا تنگی نفس

·       درد قفسه سینه

·       سرگیجه مستمر

·       تشنج

·       بدتر شدن شرایط پزشکی موجود

·       ضعف شدید یا درد عضلانی

علائم و نشانه‌های اضطراری در کودکان می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

·       مشکل در تنفس

·       لب‌های آبی

·       درد قفسه سینه

·       کم‌آبی بدن

·       درد شدید عضلانی

·       تشنج

·       بدتر شدن شرایط پزشکی موجود

علل

وقتی فرد مبتلا به عفونت؛ سرفه، عطسه یا صحبت می‌کند، ویروس‌های آنفلوانزا به‌صورت قطره‌ای از هوا عبور می‌کنند. می‌توانید قطرات را مستقیماً استنشاق کنید، یا می‌توانید میکروب‌ها را از یک شی - مانند تلفن یا صفحه‌کلید کامپیوتر - برداشته و سپس آن‌ها را به چشم، بینی یا دهان منتقل کنید.

افراد مبتلا به ویروس احتمالاً از حدود یک روز قبل از بروز علائم تا حدود پنج‌روز پس از شروع بیماری ناقل هستند. کودکان و افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف ممکن است برای مدت‌زمان طولانی‌تری ناقل باشند.

ویروس‌های آنفلوانزا به طور مداوم در حال تغییر هستند، به طور منظم سویه‌های جدید ظاهر می‌شوند. اگر درگذشته به آنفلوانزا مبتلا شده‌اید، بدن شما آنتی‌بادی‌هایی برای مقابله با آن سوی خاص ویروس ساخته است. اگر ویروس‌های آنفلوانزا که در آینده با ابتلا به این بیماری یا واکسیناسیون با ان مواجه می شوید مشابه آن‌هایی باشید که قبلاً با آن‌ها روبرو شده‌اید، آنتی‌بادی‌ها ممکن است از عفونت جلوگیری کرده یا شدت آن را کاهش دهند. اما ممکن است باگذشت زمان سطح آنتی‌بادی کاهش یابد.

در ضمن، آنتی‌بادی‌ها علیه ویروس‌های آنفلوانزا که درگذشته با آن‌ها روبرو شده‌اید ممکن است شمارا در برابر سویه‌های جدید آنفلوانزا محافظت نکند چونکه  ویروس‌های بسیار متفاوتی با آنچه درگذشته داشتید می‌تواند وجود داشته باشد.

عوامل خطر

عواملی که ممکن است خطر ابتلا به آنفولانزا یا عوارض آن را افزایش دهند عبارت‌اند از:

·       سن. آنفلوانزای فصلی کودکان 6 ماه تا 5 سال و بزرگ‌سالان 65 سال به بالا را هدف قرار می‌دهد.

·       شرایط زندگی یا کار. افرادی که در مراکز زندگی با بسیاری از ساکنان دیگر مانند خانه‌های سالمندان یا پادگان‌های نظامی زندگی می‌کنند یا کار می‌کنند، بیشتر به آنفلوانزا مبتلا می‌شوند. افرادی که در بیمارستان اقامت دارند نیز در معرض خطر بیشتری قرار دارند.

·       سیستم ایمنی ضعیف شده . دارو‌های سرطان، داروهای ضد رد پیوند، استفاده طولانی‌مدت از آستروئیدها، پیوند اعضا، سرطان خون یا ایدز می‌تواند سیستم ایمنی بدن شمارا ضعیف کند. این می‌تواند ابتلا به آنفولانزا را برای شما آسان کند و همچنین ممکن است خطر ابتلا به عوارض را افزایش دهد.

·       بیماری‌های مزمن. شرایط مزمن، ازجمله بیماری‌های ریوی مانند آسم، دیابت، بیماری‌های قلبی، بیماری‌های سیستم عصبی، اختلالات متابولیکی، ناهنجاری مجاری تنفسی و بیماری‌های کلیوی، کبدی یا خونی، ممکن است خطر ابتلا به عوارض آنفلوانزا را افزایش دهد.

·       استفاده از آسپرین در سن کمتر از 19 سال. افرادی که کمتر از 19 سال دارند و طولانی‌مدت تحت درمان با آسپرین هستند، در صورت ابتلا به آنفلوانزا در معرض خطر ابتلا به سندرم ریز هستند.

·       بارداری. زنان باردار به‌خصوص در سه‌ماهه دوم و سوم بیشتر دچار عوارض آنفلوانزا می‌شوند. زنان احتمالاً تا دوهفته دچار عوارض مربوط به آنفلوانزا می‌شوند.

·       چاقی. افرادی که شاخص توده بدنی آن‌ها 40 یا بیشتر است، خطر عوارض آنفولانزا را افزایش می‌دهند.

عوارض

اگر جوان و سالم هستید، آنفولانزا معمولاً جدی نیست. اگرچه ممکن است در حین ابتلا به آن احساس بدبختی کنید، اما آنفلوانزا معمولاً طی یک یا دوهفته از بین می‌رود و هیچ اثر پایداری ندارد؛ اما کودکان و بزرگ‌سالان در معرض خطر ممکن است دچار عوارضی شوند که ممکن است شامل موارد زیر باشد:

·       ذات‌الریه

·       برونشیت

·       شعله‌ور شدن آسم

·       مشکلات قلبی

·       عفونت گوش

·       سندرم درد تنفسی حاد

ذات‌الریه یکی از جدی‌ترین عوارض است. برای افراد مسن و افراد مبتلا به بیماری مزمن، ذات‌الریه می‌تواند کشنده باشد.

جلوگیری

چرا واکسینه شدن آنفولانزا در این فصل اهمیت دوچندانی دارد؟

کنترل شیوع عفونت

واکسن آنفولانزا 100٪ مؤثر نیست، بنابراین انجام اقدامات مختلف برای کاهش شیوع عفونت نیز مهم است، ازجمله:

·       دست‌هایتان را بشویید. شستن مرتب دستان خود با آب و صابون به مدت حداقل 20 ثانیه یک روش مؤثر برای جلوگیری از بسیاری از عفونت‌های شایع است. یا اگر آب و صابون در دسترس نیست از ضدعفونی‌کننده‌های ضد الکلی استفاده کنید.

·       از دست زدن به‌صورت خودداری کنید. از دست زدن به چشم، بینی و دهان خودداری کنید.

·       سرفه و عطسه خود را بپوشانید. روی یک دستمال یا آرنج خود صرفه یا عطسه کنید. سپس دستان خود را بشویید.

·       سطوح را تمیز کنید. سطوح غالباً لمس شده را مرتباً تمیز کنید تا از آلودگی سطح آلودگی ویروس بر روی آن و سپس صورت جلوگیری شود.

·       از ازدحام جمعیت پرهیز کنید. آنفولانزا به‌راحتی در هرکجا که مردم جمع شوند - در مراکز نگهداری از کودکان، مدارس، ساختمان‌های اداری، سالن‌های شنود و وسایل حمل‌ونقل عمومی گسترش می‌یابد. با اجتناب از ازدحام در اوج فصل آنفولانزا، احتمال عفونت را کاهش می‌دهید.

همچنین از نزدیک شدن به کسی که بیمار است خودداری کنید؛ و اگر بیمار هستید، حداقل 24 ساعت پس از برطرف شدن تب در خانه بمانید تا احتمال آلودگی دیگران را کاهش دهید.

در طول بیماری همه‌گیر COVID-19، ممکن است هم COVID-19 و هم آنفولانزا هم‌زمان پخش شوند. بخش بهداشت محلی شما ممکن است اقدامات احتیاطی دیگری را برای کاهش خطر ابتلا به COVID-19 یا آنفولانزا پیشنهاد دهند. به‌عنوان‌مثال، ممکن است لازم باشد فاصله اجتماعی (فاصله فیزیکی) را تمرین کنید و حداقل 6 فوت (2 متر) از دیگران در خارج از خانه خود دورباشید. همچنین هنگام حضور در اطراف افراد خارج از خانه شما، ممکن است لازم باشد از ماسک صورت پارچه‌ای استفاده کنید.

پربیننده ترین خواص شگفت انگیز آویشن اگر دیابت دارید لب به این ۷ماده غذایی نزنید عوارض کاشت مو دلایل و درمان تپش قلب در کنار سردرد قرص ناپروکسن: موارد مصرف، عوارض جانبی

منبع: اقتصاد آنلاین

کلیدواژه: آنفلوآنزا انتخابات ۱۴۰۰ ویروس های آنفلوانزا علائم و نشانه شامل موارد زیر خطر ابتلا سیستم ایمنی معرض خطر ابتلا به آن بزرگ سالان آنتی بادی عوارض آن

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۰۲۷۲۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

یک موضوع مهم درباره آلرژی که خیلی‌ها نمی‌دانند

به گزارش خبرآنلاین، تقریبا ۲۰ درصد از جمعیت ایران دچار یکی از انواع بیماری‌های آلرژیک هستند و پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد که این آمار در آینده افزایش بیشتری خواهد داشت.

آمار ابتلا به بیماری های آلرژیک در جهان به سرعت در حال افزایش است و متخصصان معتقدند به دلیل صنعتی شدن دنیای مدرن، تغییر الگوی زندگی‌ها، مدل ساختمان‌سازی‌ها، آلودگی هوا و تغذیه این آمار همچنان رو به افرایش خواهد ماند.

در ایران تقریبا ۲۰ درصد از جمعیت دچار یکی از انواع بیماری‌های آلرژیک هستند. آماری که در سال‌های اخیر افزایش بیشتری یافته است. به طوری که از هر ۲ ایرانی، تقریبا ۱ نفر به یکی از بیماری‌های آلرژیک مبتلا است.

درباره آلرژی چند تصور اشتباه بین خیلی از مردم وجود دارد؛ این که این بیماری تنها مختص دوره کودکی است و فرد در بزرگسالی به آن مبتلا نخواهد شد، این که آلرژی بیماری نیست و فقط نوعی حساسیت ساده است، این که پرهیز غذایی شدید می‌تواند به کنترل آلرژی کمک کند و این که آلرژی هرگز درمان نخواهد شد.

یک نکته‌ مهم درباره آلرژی که خیلی‌ها نمی‌دانند

خیلی از افراد به دلیل داشتن شناخت اندک از آلرژی نمی‌دانند که این عارضه، واکنش طبیعی سیستم ایمنی بدن است و زمانی ایجاد می‌شود که سیستم ایمنی، ماده‌ای را که معمولاً برای بدن بی‌ضرر است (مثل گرده گیاهان)، به اشتباه به عنوان ماده‌ای خطرناک و مضر شناسایی می‌کند و برای دفاع از بدن علیه آن ماده وارد عمل می‌شود. و به این ترتیب، بیماری آلرژی بروز می‌کند و فرد را درگیر می‌کند.

دکتر محمدحسن بمانیان، فوق تخصص آلرژی و آسم و دبیر انجمن آسم و آلرژی ایران به همشهری آنلاین می‌گوید: آلرژی، یک مکانیزم طبیعیِ سیستم ایمنی در برابر عوامل محیطی است. البته برخلاف تصور عمومی درباره این که آلرژی هیچ درمانی ندارد، آلرژی درمان قطعی دارد. به طوری که دیگر نیاز نیست بیمار دارو مصرف کند. البته نه همه آلرژی‌ها. مثلا کسانی که به نیش زنبور آلرژی دارند، بیماری‌شان قابل درمان است. به شرط آن که فرد خوددرمانی نکند.

به گفته این فوق تخصص آلرژی، آلرژی، یک بیماری مزمن است که طی یک دوره و بازه زمانی و با داروها و روش‌هایی که پزشک به بیمار ارائه می‌دهد، کنترل می‌شود.

این ایمونولوژیست درباره چگونگی تشخیص آلرژی از عفونت‌های ویروسی هم توضیح می‌دهد: موردی که آلرژی را از عفونت‌های ویروسی متمایز می‌کند، این است که در آلرژی‌ها خارش، یک علامت غالب است؛ خارش چشم، گلو و گوش.

تبعات خطرناک بی‌توجهی به آلرژی

بمانیان در پاسخ به این سؤال که آیا افرادی که برای کنترل آلرژی اقدام به خوددرمانی با مصرف آنتی‌هیستامین و اسپری بینی و ... می‌کنند، قابل تایید است، می‌گوید: آلرژی، یک بیماری است و باید درمان شود. آلرژی‌های شدید اگر درمان نشوند، باعث ایجاد اختلالات دیگری می‌شوند؛ مثل اختلالات خواب، انواع اختلالات گوش و انواع اختلالات چشمی. مثلا فردی که آلرژی چشمی دارد، به علت خارش مدام چشم‌ها مجبور است همیشه چشم‌های خود را با فشار بخاراند. خب با این کار فشار چشم‌ها بالا می‌رود، احتمال بروز آب مروارید افزایش پیدا می‌کند، ممکن است عیوب انکساری مثل آستیگمات برای چشم ایجاد شود، حتی بعضی‌ها کارشان به نیاز به پیوند قرنیه می‌کشد.

این استاد دانشگاه ادامه می‌دهد: در آلرژی‌های بینی مثلا ممکن است حس بویایی و چشایی فرد از دست برود و کیفیت زندگی خیلی پایین بیاید. ممکن است آلرژی در حنجره منتشر شود و صدای فرد برای همیشه تغییر کند، ممکن است به گوش میانی گسترش پیدا کند و باعث کاهش شنوایی فرد شود. حتی می‌تواند به ریه‌ها برسد و ایجاد آسم کند. همچنین مواردی از آلرژی‌های بینی را داریم که به پولیپ ختم می‌شود. پولیپ هم چون باعث انسداد بینی می‌شود و نوع تنفس، تنفس دهانی می‌شود، فرم فک در طولانی‌مدت تغییر می‌کند و اگر کودکی آلرژی داشته باشد و درمان نشود، در بزرگسالی نیاز به ارتودنسی و جراحی فک پیدا می‌کند. پس آلرژی یک حساسیت ساده نیست که از کنارش بگذریم و حتما باید درمان شود.

آلرژی، بیماریِ مخصوص کودکان نیست

دکتر سیدعلیرضا مهدویانی، فوق تخصص آلرژی هم در پاسخ به این سؤال که آیا آلرژی، بیماری مختص کودکان است، می‌گوید: علائم آلرژی در کودکان بیشتر مشاهده می‌شود تا بزرگسالان. اما این موضوع به این معنی نیست که فقط کودکان به آلرژی مبتلا می‌شوند. در هر سنی امکان ابتلا وجود دارد. حتی در بالای ۵۰ سالگی.

این فوق تخصص آلرژی در توضیح بهتر این موضوع، بیماری ‌آلرژی را تعریف می‌کند و می‌گوید: آلرژی، افزایش حساسیت نسبت به عوامل محیطی و خارجی است که به خودی خود برای بدن ضرری ندارند، اما سیستم ایمنی بدن، آنها را دشمن و بیگانه تشخیص می‌دهد و علیه آنها به دفاع برمی‌خیزد و چون سیستم ایمنی در کودکان ضعیف‌تر است و پاسخ‌دهی سیستم ایمنی در دوران کودکی بیشتر صورت می‌گیرد، علائم آلرژی در آنها نسبت به بزرگسالان بیشتر مشاهده می‌شود. پس دلیل اصلی بروز بیشتر آلرژی در بچه‌ها این است.

به گفته مهدویانی، گاهی هم عوارض دارویی باعث بروز آلرژی‌ در فرد می‌شود که به آن می‌گوییم "آلرژی دارویی" و ممکن است با افزایش سن، شدت آلرژی هم بیشتر شود.

آیا پرهیز غذایی درست است؟

مهدویانی درباره پرهیزهای غذایی شدید که برخی متخصصان برای کنترل آلرژی کودکان و بزرگسالان تجویز می‌کنند، اشاره می‌کند و می‌گوید: برخی همکاران پرهیزهای غذایی شدید و طولانی‌مدت به بیمار مبتلا به آلرژی می‌دهند. به طوری که ممکن است فرد – کودک یا بزرگسال – دچار مشکلات دیگری ازجمله سوءتغذیه شود. ما نمی‌گوییم رژیم غذایی ازسوی بیماران مبتلا به آلرژی جدی گرفته نشود، ولی مواد غذایی اصلی نباید طولانی‌مدت از رژیم بیمار حذف شود.

دکتر مهدویانی می‌گوید: آلرژی انواع دارد و بعضی از انواع آن اصلا ربطی به رژیم غذایی ندارند. یعنی خیلی از افراد اصلا به غذا آلرژی ندارند و مثلا آلرژی بینی دارند که در بهار شدت می‌گیرد. درضمن همه افراد، همه آلرژی ها را با هم ندارند. تشخیص این نکته از طرف پزشک خیلی مهم است. فقط اگر افزایش حساسیت در گوارش فرد اتفاق بیفتد، می‌شود آلرژی غذایی. بقیه آلرژی‌ها ربطی به مواد خوراکی و غذا ندارند.

او تاکید می‌کند: اتفاقی که اکنون رخ می‌دهد، این است که وقتی یک بیمار مبتلا به آلرژی به متخصص مراجعه می‌کند، آنقدر توسط بعضی از همکاران پزشک تحت اجتناب‌های غذایی قرار می‌گیرد که بیمار گاهی دچار سوءتغذیه می‌شود.

این فوق تخصص آلرژی تاکید می‌کند: مثلا ما به بیمار می‌گوییم شما آلرژی غذایی نداری و او می‌پرسد "یعنی می‌توانم فست‌فود و سس و فلفل و ... بخورم؟" وقتی ما می‌گوییم آلرژی غذایی نداری، یعنی نسبت به مواد غذایی اصلی مثل شیر، گندم، تخم مرغ، برنج و ماهی حساسیت نداری. این به این معنا نیست که شما آزاد هستید که سس و مواد افزودنی و نگه‌دارنده و ... بخورید. اینها در حیطه آلرژی نیست؛ اینها مواد تحریک‌کننده است که هر فردی – نه فقط مبتلایان آلرژی - اینها را بخورد، ممکن است دچار تحریک گلو، سرفه و ... شود.

۴۷۲۳۶

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902012